Οικογένεια: Solanaceae
(Σολανώδη)
Επιστημονική ονομασία: Lycopersicum
esculentum Mill.
Αγγλικά:
Tomato,
Γερμανικά: Tomate,
Ιταλικά: Pomodoro.
Προέλευση:
Περού ή
Μεξικό. Ήρθε στην Ευρώπη τον 16ο αιώνα, μέσω των Ισπανών
εξερευνητών.
Ουσιαστικά
το φυτό από τα τέλη του 18ου με αρχές του 19ου αιώνα
άρχισε να καλλιεργείτε συστηματικά.
Σήμερα
θεωρείτε ο βασιλιάς των λαχανικών με καθημερινή χρήση στις κουζίνες όλου του
κόσμου.
Διάρκεια
ζωής - θερμοκρασίες: Η Τομάτα στην Ευρώπη είναι
μονοετής καλλιέργεια, διάρκειας 5 – 7 μήνες. Ιδανικές θερμοκρασίες για το φυτό,
είναι από τους 18ο έως και τους 27ο κελσίου. Αντέχει και σε χαμηλότερες
θερμοκρασίες (12ο), αλά και σε μεγαλύτερες από τις ιδανικές, (38ο
κελσίου).
Εποχή
καλλιέργειας: Σε επαγγελματικά θερμοκήπια που
το περιβάλλον είναι ελεγχόμενο, μπορεί η Τομάτα να καλλιεργηθεί όλο τον χρόνο.
Για τους ερασιτέχνες όμως που δεν υπάρχει αυτή η οργάνωση και η φυτεία είναι
είτε υπαίθρια ή σε μη θερμαινόμενο θερμοκήπιο τότε ο χρόνος καλλιέργειας
περιορίζετε στην άνοιξη, το καλοκαίρι και στις αρχές του Φθινοπώρου. Όποτε σε
ερασιτεχνικό λαχανόκηπο μεταφυτεύουμε τα φυτά μας, όταν οι θερμοκρασίες είναι
στα παραπάνω θερμοκρασιακά όρια.
Ποικιλίες
και Υβρίδια Τομάτας: Στην χώρα μας μέχρι και πριν
από λίγα χρόνια, καλλιεργούσαμε και καταναλώναμε τις λεγόμενες και
Κρεατοτομάτες. Δηλαδή αυτές με το μεγάλο μέγεθος και την πλούσια σάρκα (βάρος
600 – 700 γρ.).
Στα
νησιά μας, λόγο της ξηρασίας και του κλήματος δημιουργήθηκε φυσικά, ένας
μικρόκαρπος τύπος Τομάτας, το λεγόμενο και Τοματάκι. Πολύ γνωστό είναι το
Τοματάκι της Σαντορίνης, της Χίου, της Ικαρίας κ.α..
Τα
τελευταία 30 χρόνια, έκαναν την εμφάνιση τους και τα υβρίδια Τομάτας. Τα οποία
εξαιτίας του ότι είναι περισσότερο παραγωγικά, έχουν μεγαλύτερη αντοχή σε
ασθένειες, καλύτερη εμφάνιση καρπού και αντοχή στην μεταφορά (σκληρότερες),
εκτόπισαν τις Ελληνικές ποικιλίες που αναφέραμε παραπάνω.
Ελληνική
παραδοσιακή ποικιλία Κρεατοτομάτας. (Φωτ. Αρχείο: Κτήμα Βίωμα).
Τα
υβρίδια θα λέγαμε απλά ότι, είναι προϊόν διασταύρωσης μεταξύ δύο γονέων (δύο
ποικιλιών), από τις οποίες ο γενετιστής επιλέγει τα χαρακτηριστικά που θέλει,
π.χ. από την μία αντοχή στην ξηρασία και από την άλλη το μέγεθος του καρπού.
Οπότε προκύπτει μετά από μελέτες και πειραματισμούς ένα υβρίδιο με αυτά τα
χαρακτηριστικά κ.ο.κ.. Είναι λάθος και συμβαίνει πολλές φορές να μπερδεύουμε τα
Υβρίδια με τα μεταλλαγμένα. Στα μεταλλαγμένα έχουμε επέμβαση στο DNA και
συνδυασμούς παράξενους και επικίνδυνους. Π.χ. Μεταλλαγμένο καλαμπόκι με
εντομοκτόνο βακτήριο που σκοτώνει τις επιζήμιες για αυτό κάμπιες…
Τα
υβρίδια είναι αλήθεια ότι έδωσαν στον παραγωγό όλα όσα υποσχέθηκαν, όμως οι
επαγγελματικές μας φυτείες για να αποδώσουν τις προσδοκώμενες ποσότητες,
ανέβασαν το κόστος παραγωγής. Περισσότερα και πιο πολύπλοκα λιπάσματα, καρπός
γευστικά αδιάφορος, προϊόν χωρίς ταυτότητα. Ακόμα με την χρήση των Υβριδίων ο γεωργός,
έχασε την δυνατότητα να «κρατάει» σπόρο για την επόμενη χρονιά, όπως έκανε
παλαιότερα που καλλιεργούσε τις παραδοσιακές ποικιλίες.
Ο
σπόρος των Υβριδίων αγοράζετε πλέον κάθε χρονιά, ανήκει σε συγκεκριμένες
εταιρίες (προϊόν πατέντας). Οι
καταναλωτές θέλουν γευστικότερο προϊόν. Είναι καθημερινό φαινόμενο η απαίτηση
τους να δοκιμάσουν νόστιμη Τομάτα.
Δεν
είναι εύκολο να καλλιεργήσουμε μόνο ποικιλίες. Όμως πιστεύουμε ότι εάν θέλουμε
προϊόντα με ταυτότητα και ξεχωριστή γεύση, προσαρμοσμένα στους δικές μας
εδοφοκλιματικές συνθήκες, πρέπει να προσέξουμε και να προστατέψουμε τις
ποικιλίες μας.
Κείμενο: Κτήμα Βίωμα
Κείμενο: Κτήμα Βίωμα