Οι επαφή με τις παραδοσιακές ποικιλίες πριν από αρκετά χρόνια, σε ένα ορεινό χωριό της Κρήτης, όπου οι γεύσεις ήταν πρωτόγνωρες. Οι αφηγήσεις των παππούδων μου για το ονομαστό και ιδιαίτερο Καρατζοβίτικο πιπέρι, που έχουμε στην περιοχή που μεγάλωσα, δημιούργησαν βιώματα τα οποία με ώθησαν να ασχοληθώ μετά τις σπουδές μου, επαγγελματικά με το πολλαπλασιαστικό υλικό. Βιώματα λοιπόν, δημιούργησαν το Κτήμα…ΒΙΩΜΑ.
Μελιτζάνα Λαγκαδά. (Φωτ. αρχείο: Κτήμα Βίωμα).
Η βιολογική γεωργία εκτός τον άλλων ασχολείται και με την διατήρηση της βιοποικιλότητας. Με απλά λόγια, προσπαθεί μέσα από δράσεις και καλλιεργητικές τεχνικές, να διατηρήσει και να διασώσει, παλιές ποικιλίες φυτών, αυτόχθονες φυλές ζώων κ.α.. Πολλοί βιοκαλλιεργητές σε όλο τον κόσμο, είναι ταγμένοι σε αυτό.
.JPG)
Πεπόνι έβρου ή Τυχερού. (Φωτ. αρχείο: Κτήμα Βίωμα).
Οι ενασχόληση με τις Ελληνικές παραδοσιακές ποικιλίες επαγγελματικά, δημιουργεί θέλω να πιστεύω, νέες ευκαιρίες. Τομάτα παράγουν σήμερα όλες οι χώρες της Μεσογείου και με την δημιουργία «ειδικού» περιβάλλοντος, παράγουν οι πάντες και παντού . Άφθονες ποσότητες, αυτοματισμοί, εξειδικευμένες ακριβές εγκαταστάσεις, νέες τεχνικές δίνουν την δυνατότητα παραγωγής μεγάλων ποσοτήτων. Τομάτες, Πιπεριές, Πεπόνια κ.α., παράγονται εύκολα και γρήγορα. Εμείς έχουμε αυτές τις υποδομές;. Εν μέρει ναι. Υπάρχουν μονάδες. Όμως παράγουμε ότι και οι άλλοι. Δηλαδή Τομάτα no name….ας μου επιτραπεί ο όρος. Δηλαδή προϊόν χωρίς ταυτότητα. Κάποτε τα προϊόντα μας ήταν γνωστά. Το Πιπέρι Καρατζόβας, που σας ανέφερα πιο πάνω, είχε βραβευτεί σε έκθεση στο…. Παρίσι, στις αρχές του προηγούμενου αιώνα. Το Τοματάκι Σαντορίνης, τα όσπρια, τα Πεπόνια του Έβρου και του Άργους και τόσα πολλά άλλα, μπορούν να δημιουργήσουν, νωπό και μεταποιημένο, Ελληνικό προϊόν με ταυτότητα και διαφορετικότητα. Είναι πρόσφατο το παράδειγμα, βιοκαλλιεργητή στην Θεσσαλία, που πήρε το ρίσκο και καλλιέργησε, παραδοσιακή ποικιλία Τομάτας, την έκανε σάλτσα και βγήκε στις αγορές του εξωτερικού …με βάρκα την ελπίδα. Το προϊόν σήμερα, είναι γνωστό στην αγορά της Αγγλίας και βραβευμένο. Το παράδειγμα που σας αναφέρω το ξέρω από πρώτο χέρι.
Επαγγελματική φυτεία Φασολιάς...με παραδοσιακή ποικιλία της περιοχής. Κάπου στην Καστοριά. (Φωτ. αρχείο: Κτήμα Βίωμα)
Δεν είναι όλα ρόδινα. Οι ποσότητες παραγωγής πέφτουν στο μισό. Οι ποικιλίες μπορεί να παρουσιάσουν προβλήματα, πιο εύκολα από ασθένειες. «Μαλακώνει» πιο εύκολα το προϊόν μετά το μάζεμα. Μπορούν όμως να βρεθούν λύσεις. Υπάρχουν αρκετά παραδείγματα.
Κτήμα με Ελληνικές παραδοσιακές ποικιλίες. (Φωτ. αρχείο: Κτήμα Βίωμα)
Δεν λέω να καλλιεργήσουμε μόνο ποικιλίες. Ο χρόνος θα δείξει τη αξίζει και τι όχι. Αλλά σαν άνθρωπος που ζω το καλλιεργητικό αδιέξοδο των αγροτών καθημερινά, πιστεύω ότι το παραπάνω κείμενο είναι μία πρόταση, χωρίς φανατισμούς και χωρίς ιδιοτέλειες.
Δημήτρης Μαχαιρίδης
Κτήμα Βίωμα